शीर्षक वाचून असा वाटेल कि "आई"बद्दल पोस्ट लिहिलेली असेल. पण तसं नाही आहे. आई आहे - पण वेगळी आई.
सध्या हापिसात सगळ्यांचं काम मीच करतोय असं वाटतंय. सकाळी ७:३० ला सुरु करून रात्री थेट ९:०० वाजता घरी. हे म्हणजे अगदीच लाजिरवाणं आहे. माझ्यासारख्या अति-आळशी माणसाला इतकं १२-१३ काम करणं शोभत नाही. अश्या वेळी दुपारी जेवण झालं कि डोळे गपागप मिटायला लागतात.
पूर्वी कालेजात लाल बैल (रेड बुल) घ्यायचो. पण ते पिवून अगदी बैलोबासारखा झोपायचो. लाल बैल झालं, काफी झाली तरी काही फरक पडायचा नाही. झोप हि माझी अति-आवडती गोष्ट अगदी नको त्या वेळी यायची.
हापिसात लाल बैल परवडणारा नव्हता (खर्चाच्या बाबतीत नव्हे, झोपेच्या बाबतीत). मग दुसऱ्या उर्जा स्त्रोतांच्या शोधात लागलो. असाच शोधात असताना आई दिसली. त्यावर "सर्व उर्जा स्त्रोतांची आई" असं पण लिहिलेलं होतं. म्हटलं चला लाल बैलाची लाथ काही नीट लागत नाही, आईकडून लाथ खाऊन बघूया. आणि ती लाथ खरोखरी खऱ्या आईसारखी जबरदस्त बसली. ५०० मिली आईच्या लाथेने ३-४ तास सहज (झोप आल्याशिवाय कसे काय हे मला अजून कोडं आहे) जायला लागले. आता लाल बैल, आई ह्यांचा माझ्या कामावर काही परिणाम होतो कि नाही माहित नाही, पण डोळे मात्र उघडे रहातात. दिवसाला ५०० मिलीच लाथ हे सूत्र मात्र मी पाळतो (तसं लिहिलेलं आहे).
तर हि आहे काफिन, तौरिन, गुराना (गुरांना नाही) यांनी युक्त हापिसात झोप आली कि लाथ देणारी आई.
(टीप: उगीच हापिसात काही कामं नसताना केलेले हे उद्योगधंदे आहेत.)
No comments:
Post a Comment